امروزه استفاده از سیستم های زراعی کم نهاده و ابداع شیوه های نوین مدیریت بهره برداری از منابع به منظور دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. همچنین استفاده از کودهای بیولوژیک به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش عملکرد گیاهان یک مساله مهم در جهت حرکت به سمت کشاورزی پایدار است. در این آزمایش نیز به منظور شناسایی قارچ های میکوریزایی (کود بیولوژیک) در منطقه شهرقدس از روش جدا کردن اسپورهای قارچ از تهیه محلول خاک مزرعه با آب و عبور آن از الک های 60، 100 و 400 مش استفاده گردید. مواد جمع شده بر روی الک 400 مش را به سطح ستونی از ساکارز 60 درصد منتقل شده و به مدت سه دقیقه با سرعت 2700 دور در دقیقه سانتریفوژ گردید.سوسپانسیون بالایی سانتریفوژ را به الک 400 مش منتقل کرده و با مقدار کافی آب شستشو داده شد. قسمتی از مواد جمع شده بر سطح الک 400 مش را به پتری ها منتقل کرده و با مشاهده نمونه زیر بینوکولر و استفاده از پی پت اپیندروف، اسپورهای موجود که فاقد هیف رویشی بودند برداشته شده و به لوله آزمایش 6×1.5 سانتی متر حاوی 2 میلی لیتر آب مقطر منتقل گردیدند. سپس جهت تکثیر آنها از رشد در مجاورت ریشه گیاه گندم در شرایط آزمایشگاه استفاده شد و در نهایت جهت تعیین درصد کلنیزاسیون و رنگ آمیزی ریشه ها از روش استاندارد فیلیپس و هایمن استفاده گردید. در پایان 5 نوع قارچ میکوریزاییGlomus mosseae ، Glomus intraradices ، Glomus caledonium ، Glomus clarum و Glomus etunicatum شناسایی شدند که قارچ میکوریزایی Glomus mosseae بیشترین فراوانی (86 درصد) را به خود اختصاص داد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

براساس نمونه های جمع آوری شده از نواحی نیمه بیابانی شمال شرق ایران، 53 گلسنگ گزارش می شود. چهار گونه (Caloplaca albovariegata، Rinodina afghanica، Lecidea promixta و Schaereria fuscocinerea) برای اولین بار از ایران و 17 گونه دیگر نیز از شمال شرق کشور معرفی می شوند. همچنین 32 گونه از نواحی جدیدی واقع در شمال شرق گزارش می گردد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

محوطه مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور (تهران)، یک محدوده اقلیمی ویژه است که از نظر پوشش گیاهی نسبتا بکر، وسعت و شرایط ویژه جغرافیایی و بوم شناختی از اهمیت بالایی برخوردار است. در سال 1393 در قالب یک طرح تحقیقاتی، فلور گیاهی و قارچی این محل بررسی و شناسایی شد. در قسمت مربوط به شناسایی فلور قارچ های میکوریزی ریزوسفر گیاهان، نمونه برداری به شکل تصادفی، از عمق صفر تا 30 سانتی متری ریزوسفر درختان غالب در پوشش گیاهی محوطه مؤسسه مذکور انجام شد.

در چارچوب شناسایی گروه های مختلف قارچ های ماکروسکوپی ایران، نمونه هایی از یک قارچ چماقی شکل، از جنگل های سنگده واقع در استان مازندران، در پاییز 1401 جمع آوری گردید. اندام های بارده به شکل چماقی کشیده، به طول تا 25 سانتی متر و به عرض تا 8 میلی متر، در بخش عریض نوک اندام بارده و به رنگ آجری تا قهوه ای کمرنگ بودند. این اندام ها به شکل انفرادی یا در گروه هایی روی قطعات چوب و متصل به آن ها رشد کرده بودند. مشاهدات میکروسکوپی نشان داد، بازیدیوسپورها اشکی شکل، به ابعاد 8-5 × 15-10 میکرومتر، بی رنگ و غیرآمیلویید و نقش اسپوری سفیدرنگ بود. براساس مشخصات فوق، نمونه ها تحت نام Macrotyphula fistulosa (Holmsk. ) R. H. Petersen (Agaricomycetes, Typhulaceae) شناسایی شدند. این نخستین گزارش از گونه ای از جنس Macrotyphula از ایران می باشد. این گونه دارای پراکنش جغرافیایی گسترده ای در اروپا و آمریکا می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.